“The South Route to Tarascon”
Willem Boronski, bekend om zijn aangrijpende kunstvideo’s, onthult zijn nieuwste werk, ‘The South Route to Tarascon’, een meeslepend vervolg op zijn aanstaande ‘The North Road to Tarascon’. Deze werken belichamen samen een diepgaande boodschap: migratie, een reis zo oud als de mensheid zelf, overstijgt richting en tijd. Boronski laat zich inspireren door Vincent van Goghs ‘De schilder op weg naar Tarascon’, en verankert het thema amor fati – de liefde en aanvaarding van het lot – in de structuur van zijn verhaal.
“The South Route to Tarascon” duikt in het thema van menselijke migratie, een verhaallijn die door het tapijt van de menselijke geschiedenis loopt. Boronski gebruikt zijn kenmerkende stop-motion-animatietechniek, waarbij hij gebruik maakt van inkt- en houtskooltekeningen, papieruitsparingen en pagina’s uit oude teksten. Deze materialen zijn artistieke hulpmiddelen en dienen als aangrijpende symbolen van de verhalen en mythen die eeuwenlang menselijke migraties hebben aangewakkerd, van de veroveringen van de Vikingen naar het zuiden tot moderne reizen op zoek naar nieuwe horizonten.
In deze video weerspiegelt Boronski Van Goghs reis naar Tarascon, waarbij hij de onveranderlijke essentie van menselijke beweging benadrukt. Het centrale motief van het stuk – een rechthoek die de televisie symboliseert – weerspiegelt de moderne versie van oude verhalen die rond kampvuren worden verteld, verhalen die het menselijk lot door de eeuwen heen hebben gevormd en beïnvloed. De ladder, een terugkerend symbool in de video, vertegenwoordigt het meedogenloze streven van de mensheid naar macht, kennis en een beter leven, in navolging van de ambitieuze reizen van de Vikingen.
Het idee van amor fati is op ingewikkelde wijze verweven in ‘De Zuidroute naar Tarascon’. Net als Van Gogh, die zijn pad met al zijn uitdagingen en vreugden aanvaardde, omarmen de personages in Boronski’s video hun reis met een soortgelijke vastberadenheid. Dit thema van het omarmen van je lot, ongeacht de uitdagingen ervan, is een krachtige weerspiegeling van de ervaringen van migranten die in de video worden onderzocht. De blauwe kleur van het boze oog, een symbool dat overal in het verhaal voorkomt, herinnert ons aan de bedrieglijke aard van de schijn, vooral in de verhalen die door de moderne media worden verzonnen.
Boronski heeft een uniek creatief proces waarbij het verhaal zich op natuurlijke wijze ontwikkelt vanuit de beelden. Dit resulteert in een uiteindelijke versie die zowel samenhangend als diep suggestief is. Zijn werk reflecteert op de onveranderlijke aard van het menselijk verlangen en de ambitie, die vandaag de dag nog steeds relevant is, net als tijdens het Vikingtijdperk.
“The South Route to Tarascon” is meer dan een kunstvideo; het is een reflectie op de menselijke conditie, een discussie over de impact van verhalen vertellen en moderne media op migratie, en een oproep tot een dieper begrip van de motivaties achter migratie. Het nodigt kijkers uit om na te denken over de dromen die ons drijven en de horizonten die we najagen, en herinnert ons eraan dat de reis van migratie een intrinsiek onderdeel is van de menselijke geschiedenis en bestemming.
Ervaar het aangrijpende verhaal van ‘De Zuidroute naar Tarascon’ en neem deel aan het gesprek over de oude en voortdurende saga van menselijke migratie, waar de aanvaarding van iemands reis, zoals belichaamd door amor fati, een tijdloze en universele waarheid blijft.
