“Drift,” een schilderij van Willem Boronski, biedt toeschouwers een rijke schakering van vormen, kleuren, emoties, betekenissen en symboliek. Op het eerste gezicht lijkt een chaotisch spel van kleuren, lagen en texturen het doek te domineren. Maar naarmate men langer kijkt, openbaart zich een subtiel ritme en een onderliggende orde in wat aanvankelijk chaos lijkt.

Bij nadere beschouwing komen diepgaande en genuanceerde elementen naar voren. Een symbolische ladder, zorgvuldig geconstrueerd uit houten stukken die aan het doek zijn bevestigd, verleent het schilderij een tastbare, driedimensionale kwaliteit. Deze ladder verdeelt het werk intrigerend in wat een boven- en onderwereld lijkt, en nodigt de kijker uit op een ontdekkingsreis tussen deze rijken.

Boronski’s keuze om “Drift” gedurende drie jaar in de buitenlucht te creëren, was ingegeven door zijn nieuwsgierigheid naar wat er zou ‘aandrijven’. Hij stond open voor materialen die letterlijk kwamen aanwaaien, voor wat er aanwezig was op het erf op een bepaald moment, en voor de gedachten en activiteiten die hem in die periode bezighielden. De evolutie van het schilderij is vastgelegd in diverse filmpjes en foto’s, waaruit blijkt wat er in de loop der tijd ‘aandreef’.

Blootgesteld aan de elementen, is het doek niet alleen gevormd door de hand en gedachte van de kunstenaar, maar ook door de onvoorspelbare grillen van de natuur. Zon, regen, sneeuw en wind hebben allemaal hun rol gespeeld en nieuwe elementen aangebracht die van tevoren niet bedacht waren. Ook de veranderende activiteiten op het erf waren van tevoren nooit exact te bepalen geweest. Het was juist het idee van Boronski om te kijken wat op het erf ‘kwam aanwaaien’, daarvoor open te staan en te onderzoeken hoe hij deze elementen op een interessante manier kon gebruiken voor zijn schilderij.

Het lot heeft uiteindelijk bepaald wat langskwam, en Boronski heeft al deze elementen onbevangen bekeken. Geïnspireerd door deze invloeden heeft hij ze een plaats gegeven op het doek. Soms vestigden deze elementen zich spontaan op het doek, of verplaatste de wind het schilderij naar een andere kant van het erf, met interessante gevolgen. Hierdoor ontstonden gaten, braken houten panelen en werd de verf door de storm bewerkt. Door deze veranderingen te accepteren en zelfs te omarmen als welkome en inspirerende invloeden, creëerde Boronski een intrigerend werk. Soms werden mooie composities vernield, maar soms ontstond er iets onverwachts moois. Het omarmen van het lot heeft dit schilderij tot een fascinerend kunstwerk gemaakt.