Voor Willem Boronski is kunst te vergelijken met de natuur. Hij ziet een schilderij als een levend organisme, dat zichzelf voortdurend ontwikkelt en relaties aangaat met zijn omgeving. Boronski drukt dit uit als een onophoudelijke dans tussen de materie, de kunstenaar en de kijker. Het gaat om de interactie tussen deze drie verschillende partijen. Tijdens deze interactie worden grenzen opgeheven: alles heeft met elkaar te maken en werkt op elkaar in. Boronski vergelijkt dit met processen in de natuur, waar niets losstaat van het grotere geheel.

Het opheffen van grenzen is terug te zien in Boronski’s manier van werken. Hij experimenteert met moderne technieken en materialen én combineert deze met traditionele technieken en materialen. Dit zie je bijvoorbeeld in één van zijn meest recente werken: ‘Gather for the feast’. Hier combineert hij olieverf met moderne, digitale technieken, waardoor een innovatief kunstwerk ontstaat. Om te onderstrepen dat alles met elkaar verbonden is, laat Boronski zelfs kwasten waarmee het werk tot stand is gekomen, in het schilderij achter. Op deze manier ontstaat uiteindelijk een schilderij waarin alles met elkaar in verbinding staat. Traditie en innovatie. Het maakproces en het eindproduct.

Samenwerking en het opheffen van grenzen zijn voor Willem Boronski belangrijke onderwerpen. Met zijn kunst wil hij laten zien dat samenwerking de enige manier is om onze huidige, globaliserende maatschappij verder te krijgen. Hierin benadrukt hij dat concurrentie alleen maar destructief werkt. Juist door middel van samenwerking kunnen we als mensheid naar een hoger niveau van integratie komen. Kunst kan hierin een voorloper zijn.