In de ingewikkelde dans van licht en schaduw is dit werk een manier om uit te drukken wat vaak ongezegd blijft. Het kunstwerk van Willem Boronski, ‘Darkness on the Edges of Words’, is een diepgaande belichaming van dit delicate samenspel. Bij het bekijken van het kunstwerk word je meteen getroffen door het schrille contrast van zwarte inkt die bijna alle tekst op een boekpagina uitveegt. De titel zelf, nauwelijks waarneembaar door de inktvlekken, suggereert een dieper verhaal, een verhaal dat de essentie van een poëtische dubbelzinnigheid weerspiegelt.
Boronski’s kunstwerk, met zijn verduisterde tekst en nauwelijks zichtbare titel, is geïnspireerd op Bob Dylans werk die zijn woorden te omringen met een zekere duisternis, een uitnodiging om beter te kijken, om de betekenis te vinden die verborgen ligt in de marge.
Boronski, getriggerd door de ‘duistere bedoelingen’ achter woorden en de framing die vaak verborgen blijft voor kijkers of lezers, daagt ons uit om na te denken over de implicaties van verduisterde waarheid. In een tijd waarin ‘fake news’ en desinformatie hoogtij vieren, is dit werk verrassend relevant. Het weerspiegelt een wereld waarin de waarheid niet alleen bestaat uit wat vrijmoedig wordt gezegd, maar ook uit wat er in de opzettelijke weglatingen ligt – de duisternis aan de randen.
Het kunstwerk is echter niet zonder hoop. Boronski suggereert dat er binnen het verduisterde, binnen de ‘duisternis aan de randen van woorden’, ruimte is voor verbeelding. Het is in de gaten, de ruimtes tussen de zwartgeblakerde lijnen, waar we onze eigen waarheden kunnen vinden. In zekere zin wordt het stuk een canvas voor de verbeelding van de kijker, een uitnodiging om tussen de regels door te lezen en betekenis te vinden die niet wordt uitgedeeld maar ontdekt.
Net zoals Dylans teksten ons vaak aan het denken zetten, op zoek naar interpretaties tussen de regels van zijn liedjes, dwingt Boronski’s visuele stuk ons om op zoek te gaan naar het ongezegde, het verborgene. Er is hier een oproep tot intellectuele waakzaamheid – een herinnering om woorden niet voor waar aan te nemen, maar om hun diepere implicaties en de bedoeling erachter te overwegen.
“Darkness on the Edges of Words” is een krachtige herinnering aan de kracht van kunst om de tijd te weerspiegelen, uit te dagen, te inspireren. Het houdt een spiegel voor van de manieren waarop informatie wordt gepresenteerd en geconsumeerd, en spoort aan tot een kritisch oog en een open geest. Boronski’s werk is een verhaal dat wacht om gelezen te worden door degenen die bereid zijn voorbij de duisternis te kijken.
